Рубаи (æндæр нæмттæ: дубайти, таране) у цыппаррæнхъон æмдзæвгæ; Скæсæн æмæ Астæуккаг Азийы парахатæй кæмæй пайда кæнынц, лирикон поэзийы ахæм формæ. Ацы поэтикон строфайы ратæдзæныл нымад у ирайнæгты рагон адæмон сфæлдыстад. Фысты хуызы рубаитæ ис IX—X æнусæй.

Мидисмæ гæсгæ рубаи у философион лирикæ.

Æмдзæвгæ арæзт у цыппар рæнхъæй. Уыдон рифмæгонд цæуынц ахæм хуызы: ааба (стæмдæр хатт — аааа), ома рифмæгонд цæуынц фыццаг, дыккаг æмæ цыппæрæм рæнхъ.

Рубаи цы метрæй арæзт цæуы, уый хуыйны аруз.

Тæккæ зындгонддæр рубаифысджытæ сты Омар Хайям, Мехсети Гянджеви, Абу Абдаллах Рудаки æмæ Захириддин Бабур.

Ирон æвзагмæ Омар Хайямы рубаитæ тæлмац кодта поэт Дзасохты Музафер. Йæхæдæг ма фыссы оригиналон цыппаррæнхъонтæ.

Æрвитæнтæ

ивын