Джусойты Нафи: различия между версиями

Джусойты Нафи у ахæм поэтикон æмбырдгондтыæмбырдгæндты автор: «Солдаты зæрдæ» (1944), «Зæрдæты ныхас» (1952), «Лирикæ» (1955), «Ирыстоны сагъæсты чиныг» (1958), «Æз райгуырдтæн хохы» (1960), «Зын кары» (1962), «Æнæном чиныг» (1967), «Сабыр ныхæстæ» (1973), «Изæры рухс» (1988). Нафийæн прозæйы уагъд æрцыд цалдæр чиныджы: «Фыдæлты туг» (1965), «Цард ивæны» (1968), «Дыууадæс уæфы иу цæфы хуызæн» (1972), «Адæймаджы мæлæт» (1976), «Сырдоны цæссыгтæ» (1978), «Залты мит» (1989).

Йæ литературон-критикон уацтæй иуæй-иутæ рацыдысты хицæн чингуыты скондæйчингуытæй: «Ирон аив дзырды сæрвæлтау» (1965), «Книга друзей» (2003).

Нафийы зонадон-иртасон куыстытæ бирæ сты, фæлæ хицæн чингуытæй рацыд мыхуыры цалдæр монографийы: «Коста Хетагуров» (1958), «Сека Гадиев» (1958), «Елбаздуко Бритаев» (1963), «Арсен Коцойты» (1964), «Цомак Гадиев» (1965), «Александр Кобалов», «Гино Бараков», «Созур Баграев», «Нигер» (1992), «Грис Плиев» æмæ æндæртæ. Мыхуыры рацыд 2дыууæ томæй «История дореволюционной осетинской литературы», «Советон ирон литературæйы истори»-йы дыууæ томы æмæ монографии «Ирон романы равзæрд».

Нафи бирæ фæкуыста аивадон тæлмацы хъуыддаджы фæкуыста бирæ. Йæ тæлмæцтæтæлмацтæ мыхуырæй цыдысты ирон периодикæйы æмæ хицæн чингуытæй дæр: [[Пушкин, Сергейы фырт Александр|Пушкины]] роман «Евгений Онегин», Тютчевы æмдзæвгæтæ, А. Сурковы стихтæ, Туманяны, Д. Гулиайы æмæ [[Кулиев, Шувайы фырт Хъайсын|Кулиев Хъайсыны]] æмдзæвгæты чингуытæ.

Бирæ уацмыстæ фæивтараивта Нафи ирон театрæн: [[Шекспир]]ы трагедитæ – «Макбет», «Юлий Цезарь», «Укрощение строптивой», Шиллеры «Мария Стюарт», Ибсены «Пьер Гюнт» Софоклы «Царь Эдип» æмæ «Антигона», Толстойы «Удæгасæй мард», Чеховы «Дядя Ваня», Мустай Каримы «В ночь лунного затмения», Марцини Кивичусы «Миндаугас» æмæ æндæртæ.