|
== Сфæлдыстад ==
Джусойты Нафи у ахæм поэтикон æмбырдгæндты автор: «СолдатыСалдаты зæрдæ» (1944), «Зæрдæты ныхас» (1952), «Лирикæ» (1955), «Ирыстоны сагъæсты чиныг» (1958), «Æз райгуырдтæн хохы» (1960), «Зын кары» (1962), «Æнæном чиныг» (1967), «Сабыр ныхæстæ» (1973), «Изæры рухс» (1988). Нафийæн прозæйы уагъд æрцыд цалдæр чиныджы: «Фыдæлты туг» (1965), «Цард ивæны» (1968), «Дыууадæс уæфыцæфы иу цæфы хуызæн» (1972), «Адæймаджы мæлæт» (1976), «Сырдоны цæссыгтæ» (1978), «Залты мит» (1989).
Йæ литературон-критикон уацтæй иуæй-иутæ рацыдысты хицæн чингуытæй: «Ирон аив дзырды сæрвæлтау» (1965), «Книга друзей» (2003).
Нафийы зонадон-иртасониртасæн куыстытæ бирæ сты, фæлæ хицæн чингуытæй рацыд мыхуыры цалдæр монографийы: «Коста Хетагуров» (1958), «Сека Гадиев» (1958), «Елбаздуко Бритаев» (1963), «Арсен Коцойты» (1964), «Цомак Гадиев» (1965), «Александр КобаловКубалов», «Гино Бараков», «Созур Баграев», «Нигер» (1992), «Грис Плиев» æмæ æндæртæ. Мыхуыры рацыд дыууæ томæй «История дореволюционной осетинской литературы», «Советон ирон литературæйы истори»-йы дыууæ томы æмæ монографиимонографи «Ирон романы равзæрд».
Нафи бирæ фæкуыста аивадон тæлмацы хъуыддаджы. Йæ тæлмацтæ мыхуырæй цыдысты ирон периодикæйы æмæ хицæн чингуытæй дæр: [[Пушкин, Сергейы фырт Александр|Пушкины]] роман «Евгений Онегин», Тютчевы æмдзæвгæтæ, А. Сурковы стихтæ, Туманяны, Д. Гулиайы æмæ [[Кулиев, Шувайы фырт Хъайсын|Кулиев Хъайсыны]] æмдзæвгæты чингуытæ.
|
