Тебæ
Тебæ, варианттæ сты: таба, тъапа, дыгур. табæ, табай[1] — хæринаг сурæй кæм сфыцынц, ахæм згъæрæй конд уæлæнгай мигæнæн.
Æндæр варианттæ
ивын- Алгъац, алгъау, дыгур. алгъауиндзæ, дзалгъауиндзæ[2]
Кæс ноджы
ивынФиппаинæгтæ
ивын- ↑ Абайты Васо. Ирон æвзаджы историон-этимологион дзырдуат. III том. ССРЦ-ы Зонæдты Академийы рауагъдад. Ленинград, 1979.
- ↑ Абайты Васо. Ирон æвзаджы историон-этимологион дзырдуат. I том. ССРЦ-ы Зонæдты Академийы рауагъдад. Мæскуы-Ленинград, 1958.
Литературæ
ивын- Битарты Зоя. Ирон æвзаджы цыбыр æмбарынгæнæн-этимологион дзырдуат ахуырдзаутæн. — Дзæуджыхъæу: Ир, 2017. — С. 407.