Ястæ

Ястæ (венг. Jászok) уыдысты ирайнаг æвзагыл дзурæг адæм, фæлæ XVII æнусæй дзурынц венгриагау. XV æнусы арæзт ясаг æвзаджы цы чысыл дзырдуат баззад, уымæй зыны, ясаг æвзаг ирон æвзаджы диалект кæй уыд, уый.

Ястæ
Хином	венг. Jászok
Ахæлиу	Венгри
Æвзаг	венгриаг
Дин	чырыстон дин

Ястæ цы ран цæрынц, уый хонынц Ясшаг (венг. Jászság). Ясшаг административон иуæг нæу, у стырдæр иуæджы (Яс-Надькун-Сольнок) хай, уый тыххæй йæ фæзуат дырысæй абарæн нæй — у 1100 км² бæрц.

Ясшаг æмæ Ирыстоны ’хсæн ис культурон бастдзинад, Венгрийæ арæх æрбацæуынц делегацитæ.

Ясшаг

Зындгонд ястæ

• Сандор Чани
• Чаба Хенде

Кæс ноджы

• Алантæ
• Языгтæ

Литературæ

• Абаев В. И. О венгерских ясах// Осетинская филология, №1. — Орджоникидзе, 1977.
• Гадло А. В. Этническая история Кавказа IV-X вв. — Л., 1979.
• Кузнецов В. А. Ясы и куны Венгрии. — Владикавказ: Проект-Пресс, 2015. — 96 с.
• Nёmeth J. Eine Worterliste der Jassen, der ungariandischen Alanen // Abhandlungen der Deutschen Akademie der Wissenschaften zu Berlin. Klasse fiir Sprachen, Literatur und Kunst. — Berlin, 1958.